Opis
“Pogniywany Nepomuk” to szeroko rozpięta, barwna powieść, będąca pokłosiem zainteresowań autora historią Podhala, a w szczególności okolic, które zna od dzieciństwa i nadal regularnie przemierza. Jej fabuła nawiązuje do dramatycznych wydarzeń, które miały miejsce w ciągu kilkudziesięciu lat xix wieku w Czarnym Dunajcu, Chochołowie, Poroninie, Dzianiszu, Witowie, Nowym Targu, a nawet w Nowym Sączu i Tarnowie. W tym czasie miał miejsce długoletni spór o dobra czarnodunajeckie, Porusyństwo z 1846, a szczególnie mające miejsce w Chochołowie dramatyczne wypadki, które opisywał już Kazimierz Przerwa-Tetmajer w swoim dziele Na Skalnym Podhalu.
Książka wspomina również obchody 67. rocznicy Powstania Chochołowskiego, które odbyły się w 1913 roku. Mimo, że powieść jest oparta na faktach, to zdecydowanie zabraniamy traktowania tej lektury jako dokumentu historycznego, albowiem w autentyczne wydarzenia wplecione są fikcyjne intrygi, które stały się spoiwem, łączącym osoby i wydarzenia w barwną całość. Niewątpliwie, każdy kto zna historię Podhala rozpozna autentyczne miejsca, osoby, czy zdarzenia i bez problemu będzie umiał odróżnić je od fikcyjnych. Pozostali, nie tylko będą mieli okazję wejścia w sam środek fascynujących, a mało znanych w szerszych kręgach zdarzeń, ale też poznać ich bohaterów – aktorów wielkiej sceny historii – oraz przeżywać koleje ich losu na tle przygód postaci fabularnych. Mamy ogromną nadzieję, że dla jednych, jak i drugich książka okaże się pasjonującą lekturą.
Partnerzy wydania: Chochołowskie Termy, Dom u Waki
Bogusław Zięba, absolwent AWF w Krakowie, pracował w Szkole im. Powstańców Chochołowskich w Chochołowie, od 1990 r. mieszka w Austrii, pracuje w gimnazjum należącym do fundacji Theresianische Akademie. W 2008 r. wydał powieść dla dzieci pt. Od Be Do Zet, w 2009 r. Blechhammer, książkę opisującą ostatni lot amerykańskiej załogi „Latającej Fortecy”, która rozbiła się w 1944 r. na nasypie kolejowym w Koniówce, i w 2011 zbiór wierszy opartych na zasadzie aliteracji pt. Ziębie Zapiski, Czyli Cnotliwe Trele Tautogramowe Przetasowane Pytlikiem. Współpracował ze Szkołą Polską im. Jana III Sobieskiego w Wiedniu pisząc scenariusze i prowadząc przedstawienia szkolne.
Prolog
Aprilis 1863
Z Magury schodziło się niebezpieczną ścieżką w dół do Orawic i zaraz potem Blatną Doliną przez Habówkę do Orawskiego Białego Potoku. Przejście tej drogi zajmowało około pół dnia, lecz wprawny wędrowiec mógł pokonać ją w nieco krótszym czasie. Trzeba było jednak uważać. Przede wszystkim pierwszą część drogi należało przejść bardzo ostrożnie. Nie tylko ze względu na strome zbocze. Należało uważać też na straż graniczną, która tutaj potrafiła być bardzo uciążliwa.
Pochodzący z Witowa Jan Michniak, był znany w okolicy również jako Jawolcyk. To był przydomek, ale już tak dawno łączył się z jego nazwiskiem, że nikt nie zastanawiał się skąd pochodzi. Wprawdzie Jędrzej Skrzep-Jancok, stary gawędziarz z Chochołowa, wspomniał pewnego razu, że mogło to być skutkiem przytakiwania w języku niemieckim, ale przydomek wrósł tak w góralszczyznę, że nikt nie zwracał uwagi na jego pochodzenie. Może Jancok miał rację, bo przydomek „Jawolcyk” brzmiał całkiem podobnie do niemieckiego „Jawohl”, które oznaczało karność i zgodę w wojsku, czyli odpowiadało polskiemu „tak jest”.
Jawolcyk poruszał się po górach jak wytrawny zbójnik. Znał większość szlaków, a niektóre chodniki przecierał samodzielnie. Poznawał ludzi po obu stronach granicy i wszędzie robił interesy. Kupował, sprzedawał i przemycał, gdy tylko nadarzyła się okazja. Ciężko było zaraz po powstaniu w Chochołowie. Zresztą wtedy każdy narzekał. Nastroje były zgaszone, ludzie żyli w strachu, a najgorsze było to, że po nieurodzajnych latach panował głód i bieda.
