Opis
I przepadają raje. I znikają Bogowie.
Ale zostaje nam jeszcze
żar spraw najzwyklejszych.
I rytm własnych dróg.
Piotr Michna urodził się w 1982 roku w Kwidzynie. Dzieciństwo oraz wczesna młodość zbiegły mu w osobliwym cieniu monumentalnej kwidzyńskiej katedry. Jej cisza, tajemniczość nęciły go od zawsze, i tam właśnie miała swój początek pierwsza z jego artystycznych fascynacji – zachwyt muzyką organową. Pragnąc posiąść umiejętność gry na organach, podpatrywał miejscowych organistów, uczęszczał do szkół muzycznych oraz studiował w Akademii Muzycznej w Gdańsku. Poszukiwania artystyczne Piotra nie ograniczały się jednak tylko do muzyki. Ciągle nienasycona ciekawość świata oraz metafizyczne niepokoje sprawiały, iż starał się poznać wnikliwie także inne sztuki. Jego twórcza aktywność objęła z czasem jeszcze poezję. Te literackie skłonności spowodowały, że podjął studia polonistyczne na Uniwersytecie Gdańskim. Sztukę słowa, w swej prywatnej hierarchii, traktuje na równi z muzyką. Jest autorem dwóch książek poetyckich oraz trzech płyt z muzyką organową. Mieszka w Gdańsku, gdzie pracuje nad kolejnymi projektami fonograficznymi i pisze kolejne książki.
NIEDOSZŁE
Chcąc zapomnieć, uciekam.
W drogi dalekie, nie nasze.
Poprzez wsie, lasy, miasteczka,
których nigdy nie tknęły te
wirujące w nas czary,
tak jedyne, tak tkliwe,
zawsze nieodwracalne.
Ale jakaż tam ulga.
Nie nowe się zjawia,
a niedoszłe, stracone,
co tym razem na zawsze
już nie będzie nami.